Το άγχος του αποχωρισμού είναι πολύ μεγάλο πράμα

Μίνι Πίντσερ

Ερώτηση: Υποβλήθηκε από δυο άτομα που συμπλήρωσαν το ένα το άλλο.

Φίλος :Μια φίλη μου έχει ένα μίνι πίντσερ. Όταν είναι η ίδια σπίτι είναι όλα καλά με το σκύλο. Είναι υπάκουος, πολύ καλός, στον περίπατο του επίσης καλός. Όπως μου λέει όταν έφευγαν από το σπίτι το σκυλάκι έτρωγε τα πάντα, έπιπλα, γενικά έκανε καταστροφές ώσπου αναγκάστηκε να το βάζει σε κλουβάκι με το νερό του μέχρι να έρθει σπίτι. Με αυτό τον τρόπο έλυσε το πρόβλημά της. Υπάρχει κάποιος ειδικός τρόπος μεταχείρισης αυτής της κατάστασης;

Ιδιοκτήτης: Βασικά η Μπέλλα τρώει τα πάντα..ό,τι πέφτει στο πάτωμα, ό,τι πετάει. Διάβασα ότι το έχει η ράτσα αυτό να τρώνε τα πάντα αλλά η απορία μου είναι πώς είναι δυνατόν να τρώει τόσο πολύ; Και αν ναι, τι μπορώ να κάνω και να την προλαβαίνω όσο μπορώ, γιατί πήγαμε αρκετές φορές στο γιατρό λόγω των διαφόρων αντικειμένων που τρώει. Είναι πάρα πολύ υπάκουη, μέχρι και στο κλουβί μπαίνει από μόνη της, απλά δεν την αφήνουμε ελεύθερη στο σπίτι όταν λείπουμε.

Απάντηση: Θα μπω αμέσως στο ψητό, στη διάγνωση. Η Μπέλλα πάσχει από το άγχος του αποχωρισμού. Τι είναι αυτό το άγχος; Είναι μια παθολογική κατάσταση, της οποίας οι ρίζες μπορεί να είναι διάφορες, από περιβαλλοντικούς παράγοντες μέχρι νευροανατομικές δυσλειτουργίες του εγκεφάλου. Ένα βασικό σύμπτωμα είναι ότι το σκυλί καταλαμβάνεται από πανικό και τρόμο όταν ο ιδιοκτήτης εγκαταλείπει το σπίτι. Ο πανικός και η απόγνωση εκφράζονται με διάφορους τρόπους, όπως λέρωμα, καταστροφή αντικειμένων, διάρροιες, συνεχές σάλιωμα αντικειμένων ή ακόμη του εαυτού τους, απελπισμένες προσπάθειες να βγουν έξω από το σπίτι. Πολλές φορές το ζώο τραυματίζεται από σπασμένα γυαλιά ή αυτοτραυματίζεται μετά από ασταμάτητο γλείψιμο μερών του σώματος του.

Από την πείρα μου, οι ιδιοκτήτες επιδεινώνουν το πρόβλημα με τη συμπεριφορά τους. Για παράδειγμα, κλείνετε την πόρτα φεύγοντας από το σπίτι και το σκυλάκι αρχίζει να κλαίει. Η καρδιά σας ραγίζει , επιστρέφετε σπίτι να το παρηγορήσετε. Το σκυλάκι σας όμως παίρνει το μήνυμα ότι συμφωνείτε μαζί του ότι υπάρχει λόγος να κλαίει. Αυτό μας οδηγεί στον πρώτο κανόνα: Ποτέ μην παρηγορείτε και κανακεύετε το σκυλάκι σας όταν δείχνει συμπτώματα άγχους. Αντίθετα διατηρείτε τη ψυχραιμία σας σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Του δίνετε σημασία μόνο όταν καλμάρει.

Δεύτερο λάθος που γίνεται συνήθως είναι οι τρυφερότητες και συγκινήσεις την ώρα του αποχωρισμού. Χάδια, τρυφερά λόγια και αίσθημα ενοχής που αφήνετε το σκυλάκι μόνο του. Αυτά όλα δραματοποιούν την κατάσταση και κάνουν το σκύλο να πιστεύει ότι η αποχώρησή σας είναι κάτι τραγικό. Δεύτερος κανόνας: η αναχώρησή σας να γίνεται χωρίς συναισθηματισμούς και χωρίς όλα εκείνα τα στοιχεία συμπεριφοράς που χαρακτηρίζουν συνήθως την αποχώρησή σας από το σπίτι: κλειδιά, τσάντα, σακάκι κλπ. Λίγα λεπτά πριν φύγετε από το σπίτι και μερικά λεπτά μετά την επιστροφή σας, μη δίνετε σημασία στη Μπέλλα, όσο κι αν αυτή επιζητά την προσοχή σας. Με τον τρόπο αυτό η στιγμή του αποχωρισμού και της επιστροφής σας θα χάσουν το δραματικό και συναισθηματικά φορτισμένο χαρακτήρα που έχουν.

Πριν την αφήσετε μόνη της όταν είστε στη δουλειά, θα πρέπει να αρχίσετε σταδιακά να την αφήνετε μόνη της. Αρχίστε το Σαββατοκύριακο, που έχετε περισσότερο χρόνο στο σπίτι. Αρχίστε να παίζετε το θέατρο της αναχώρησης. Βγέστε για μερικά λεπτά έξω από το σπίτι και μετά επιστρέψετε σαν μην συνέβη τίποτα. Βγέστε ξανά, ξεκινήστε το αυτοκίνητο και μετά από λίγο σβήνετε τη μηχανή και επιστρέφετε σπίτι. Την επόμενη φορά, ξεκινάτε το αυτοκίνητο, κάνετε μια βόλτα στη γειτονιά και επιστρέφετε σπίτι. Αν κατά τη διάρκεια των ασκήσεων, το σκυλάκι αρχίζει να κλαίει, εσείς το αγνοείτε. Αν, για παράδειγμα είστε έξω από το σπίτι, περιμένετε να καλμάρει και μετά να μπείτε σπίτι, και προσποιήστε ότι δεν συνέβη τίποτα. Δεν υπάρχει χώρος να περιγράψω όλες τις ασκήσεις. Ελπίζω όμως να πήρατε το νόημα.

Έρχεται κάποτε η στιγμή να την αφήσετε μόνη. Φροντίζετε να περιοριστεί σε δωμάτιο που δεν μπορεί να κάνει πολλές ζημιές, αφήνετε το ραδιόφωνο αναμμένο και φεύγετε αθόρυβα. Φεύγετε και δεν γυρίζετε μέχρι την ώρα που θα σας το επιτρέψει η δουλειά σας. Αγνοείτε το σκυλάκι σας όταν επιστρέφετε και, όταν καλμάρει, μπορείτε να το πάρετε στην αγκαλιά σας και να του πείτε όσα γλυκά λόγια θέλετε.

Το πρόβλημα του άγχους είναι και σοβαρό και δύσκολο. Δοκιμάστε πρώτα αυτά που εισηγούμαι και, κοντά είμαστε, θα χαρώ να ενημερωθώ για τις εξελίξεις και να σας ξαναπώ τη γνώμη μου.