Το βιάγκρα σώζει τις τίγρεις

Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις και οι επιστήμονες ελπίζουν ότι η πρόοδος της ιατρικής στη Δύση θα πείσει μια μεγάλη μερίδα κόσμου να σταματήσει να χρησιμοποιεί μέλη εξωτικών και απειλούμενων ζώων για τη θεραπεία διάφορων παθήσεων.

Εδώ και χιλιετίες, οι «θεραπευτές» που εξασκούν την παραδοσιακή κινεζική ιατρική χρησιμοποιούν μέρη σώματος σπάνιων και δυνατών ζώων.

Στα αρχαία γιατροσόφια συμπεριλαμβάνεται και η θεραπεία της στυτικής δυσλειτουργίας με φάρμακο από πέος τίγρεως.

Με την ανάπτυξη της κινεζικής οικονομίας αυξήθηκε και ο αριθμός των ζώων που σκοτώνονται έτσι ώστε τα μέλη τους να χρησιμοποιηθούν σε φάρμακα και πολυτελή προϊόντα.

Ωστόσο, η ένταξη φαρμακευτικών προϊόντων, όπως το βιάγκρα, σε κοινωνίες που εξασκούν την παραδοσιακή ιατρική, ενδέχεται να βοηθήσει στη μείωση της σφαγής απειλούμενων ζώων.

«Δεν έχουμε εξετάσει αυτή την ιδέα εμπειρικά, ωστόσο πιστεύουμε ότι τα ραγδαία και ορατά αποτελέσματα του βιάγκρα αυξάνουν τις πιθανότητες να το δοκιμάσουν άνθρωποι που κάτω από άλλες συνθήκες θα απέφευγαν τα δυτικά φάρμακα», τόνισε σε δηλώσεις του ο William von Hippel, ψυχολόγος στο πανεπιστήμιο της Νότιας Νέας Ουαλίας.

Ο Δρ. Von Hippel πριν λίγο καιρό ολοκλήρωσε την έρευνά του για την αποδοχή του βιάγκρα στην κινεζική αγορά.

Όπως προέκυψε από τη μελέτη, που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση Environmental Conservation, οι άνδρες μέσης ηλικίας στην Κίνα έχουν αρχίσει να αντικαθιστούν τις παραδοσιακές θεραπείες για τη στυτική δυσλειτουργία με το μπλε χαπάκι. Ωστόσο, συνεχίζουν να χρησιμοποιούν τα παραδοσιακά φάρμακα από μέλη ζώων για άλλα προβλήματα υγείας.

Σύμφωνα με τη Μη Κυβερνητική Οργάνωση «Τίγρεις σε Κρίση», από τα οκτώ υποείδη τίγρεων τα τελευταία 60 χρόνια εξαφανίστηκαν τρία, κατά μέσο όρο δηλαδή ένα είδος κάθε 20 χρόνια.

Εκτιμάται ότι στην Κίνα έχουν απομείνει μόνο 20 τίγρεις στην άγρια φύση και η ζήτηση καλύπτεται από την Ινδία, όπου ακμάζει η λαθροθηρία.

Στην Ινδία σήμερα ζουν περίπου 1.200 τίγρεις, δηλαδή 50% λιγότερες συγκριτικά με τις αρχές της δεκαετίας του ’90. Ο πληθυσμός τους στις αρχές του 20ου αιώνα ανερχόταν σε 100.000.

econews