Η αφοσίωση ενός ανθρώπου βοηθά παράλυτο σκύλο να ξαναπερπατήσει

Βρούτος και Κεν, μια πολύ δυνατή σχέση

   

Δημοσιεύουμε συχνά ιστορίες που δείχνουν την πίστη και αφοσίωση των σκύλων προς τους ανθρώπους τους. Δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι συμβαίνει και το αντίθετο, άνθρωποι δηλαδή που κάνουν ό,τι μπορούν για να προστατέψουν τα σκυλιά τους και να κάνουν τη ζωή τους άνετη και ευχάριστη. Η σημερινή μας ιστορία ανήκει σ’ αυτή τη δεύτερη κατηγορία.

Ο σκύλος Βρούτος την έπαθε με το τίποτα. Βγαίνοντας από το σπίτι παραπάτησε και αμέσως μετά έμεινε ημιπαράλυτος και δεν μπορούσε να στηριχτεί στα πίσω πόδια. Ο κτηνίατρος διέγνωσε μετατόπιση ενός δίσκου του σπονδύλου και προέβλεψε ότι ο σκύλος δεν θα μπορούσε ποτέ να περπατήσει. Η χειρουργική επέμβαση θα στοίχιζε περισσότερο από 7.000 δολάρια, αλλά και πάλιν οι πιθανότητες να γίνει καλά δεν ξεπερνούσαν το 60%. Ο Κεν, ο άνθρωπος του σκύλου, δεν είχε την οικονομική δυνατότητα να καλύψει τα έξοδα της εγχείρησης. Εκτός τούτου μόλις πρόσφατα είχε χάσει τη δουλειά του.

Ο Κεν στηρίζει με λουριά το πίσω μέρος του σώματος του Βρούτου

Ο Κεν όμως δεν τα έβαλε κάτω. Χρησιμοποίησε τη δημιουργικότητά του και κατασκεύασε ένα σύστημα με λουριά ώστε να κρατά προς τα πάνω τα πίσω πόδια και ο σκύλος να περπατά με τα μπροστινά. Με τον καιρό χαμήλωνε τα λουριά ώστε τα πίσω πόδια να αγγίζουν το έδαφος χωρίς να παίρνουν όλο το βάρος. Αγόρασε πάνες για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα ακράτειας του Βρούτου και τον έβαλε να κοιμάται δίπλα του για να ενισχύσει την ψυχολογία του.

Πέρασαν μερικές εβδομάδες και ο Βρούτος δεν έδειχνε σημεία βελτίωσης. Ο Κεν είχε μάλιστα μπλεξίματα με την αστυνομία που την ειδοποίησε κάποιος γείτονας ο οποίος παρεξήγησε τον τρόπο με τον οποίο είχε δεμένο τον σκύλο. Ο γείτονας είχε την εντύπωση ότι ο Κεν κακομεταχειριζόταν τον σκύλο του. Όταν ο αστυνομικός αντιλήφθηκε την κατάσταση, απολογήθηκε για την παρεξήγηση.

Ο Κεν συνέχισε να φροντίζει τον σκύλο του με την ίδια αφοσίωση για αρκετούς μήνες μέχρι που ήρθαν τα πρώτα σημάδια βελτίωσης. Στη αρχή υποβάσταζε με τα λουριά το πίσω μέρος του σώματος του σκύλου. Στη συνέχεια ο Βρούτος μπόρεσε να περπατήσει χωρίς βοήθεια. Δεν μπορεί ακόμη να τρέξει και κουράζεται γρήγορα. Είναι όμως τετράποδο με την πλήρη σημασία της λέξης χάρη στον άνθρωπό του τον Κεν.