Συχνά γίνεται λόγος για αλλαγές στη νομοθεσία ή για θέσπιση
νέων νόμων ώστε τα δικαιώματα των ζώων να προστατεύονται καλύτερα. Αυτή η
προσπάθεια είναι εκ των πραγμάτων μακρά και δύσκολη. Κάτι που θα μπορούσαμε να
κάνουμε όλοι εμείς εδώ και τώρα, για να διευκολύνουμε την πρόοδο, είναι να αναφερόμαστε
όλοι και πάντα στα ζώα ως ζωντανά έμψυχα όντα.
Η θεωρία πίσω από αυτή την παρατήρηση είναι ότι το στάτους
των ζώων δεν πρόκειται να βελτιωθεί χωρίς αλλαγή της νοοτροπίας μας. Σήμερα λέμε για παράδειγμα «Μπορείς να μου
αγοράσεις ένα σκυλάκι;», «Πουλώ τρία γατάκια», «Κουνελάκια με 50% έκπτωση», «Αν
πεθάνει, θα πάρετε τα χρήματά σας πίσω» κλπ Αυτές οι κουβέντες προϋποθέτουν ένα
θεωρητικό υπόβαθρο που κατατάσσει το ζώο στην κατηγορία των κοινών
καταναλωτικών αγαθών.
Δεν αγοράζουμε,
υιοθετούμε
Όλα αυτά τα ζώα που ζούσαν ελεύθερα στη φύση για χιλιάδες
χρόνια, όπως τα σκυλιά και οι γάτες, έχουν τώρα εξημερωθεί και εξαρτώνται πλέον
αποκλειστικά από τον άνθρωπο. Απόδειξη τούτου είναι ότι, αν κάποιος εγκαταλείψει
ένα σκύλο, αυτό θεωρείται έγκλημα γιατί εγκατάλειψη σημαίνει τις πιο πολλές φορές
θάνατο. Και όμως συνεχίζουμε να μιλάμε για το «εμπόριο» κατοικίδιων, για αγορές
και πωλήσεις ζώων συντροφιάς.
Την ίδια ώρα δεν μας περνά από το νου η ιδέα να «αγοράσουμε»
ένα παιδί. Αυτό που λέμε και που κάνουμε είναι να υιοθετήσουμε ένα παιδί. Γιατί
λοιπόν να μην λέμε ότι υιοθετούμε ένα γατάκι; Τα ζώα δεν είναι παιγνίδια, ούτε άψυχα
αντικείμενα, αλλά όντα ζωντανά προικισμένα με νου και αισθήματα.
Υπάρχουν φυσικά και οι άλλοι, που έχουν διαφορετική άποψη
και προσέγγιση. Δημοκρατία έχουμε. Το θέμα είναι να μην τους αφήσουμε να μας επηρεάσουν.
Αν το καταφέρουν, ούτε εμείς ούτε τα ζώα μας, θα βρούμε ποτέ το δίκαιό μας.
sostos!
ΑπάντησηΔιαγραφή