Σκάγια θανάτου

Σήμερα (Κυριακή) στην γειτονία μου (Εκάλη, Λεμεσό), βρήκα μια γάτα να σπαρταρά από τον πόνο στο χώμα και προφανώς να ζητά βοήθεια. Μου φάνηκε κτυπημένη από αυτοκίνητο διότι ήταν παράλυτη από την μέση και κάτω με πληγές στα γόνατα και στα πόδια. Παρόλο που ξέρω ότι οι κτυπημένες γάτες δύσκολα σε αφήνουν να τις πλησιάσεις και να τις πιάσεις, αυτή δέχθηκε την βοήθεια μου αμέσως. Υπέθεσα ότι πρέπει να ήταν σε τρομερό πόνο.

Βρήκα αμέσως κτηνίατρο που μου άνοιξε την κλινική και την πήρα. Μετά από ηρεμιστικό και 2 ακτινογραφίες, φάνηκε ότι εκτός του ότι ήταν έγγειος (1 περίπου μηνού), δεν ήταν τελικά κτύπημα από αυτοκίνητο αλλά σκάι στον σπόνδυλο! Και έχει τουλάχιστον 1 (ίσως και 2) μέρες που υποφέρει παράλυτη και αβοήθητη στο χώμα. Για μεγάλη της ατυχία, το σκάι εισχώρησε μέσα στην σπονδυλική της στήλη περνώντας ανάμεσα σε δυο σπόνδυλους από τον δίσκο και μπήκε στον μυελό κάνοντας την παράλυτη και με φοβερούς πόνους. Ο γιατρός μου είπε ότι οι πόνοι θα πρέπει να ήταν αβάσταχτοι. Επίσης, δεν είχε ουρήσει ή αφοδεύσει αφού πλέον τα μηνύματα του εγκεφάλου δεν μεταφέρονταν. Αν έμενε αβοήθητη εκεί στο χώμα θα συνέχιζε να υποφέρει μέχρι να αφήσει την τελευταία της πνοή από αφυδάτωση και εξάντληση σε λίγες μέρες. Τώρα βρίσκεται σε καλύτερο μέρος και τα βάσανα της έχουν τελειώσει.

Δυστυχώς στην Εκάλη αυτό το φαινόμενο είναι πολύ συχνό με τον πυροβολισμό ζώων. Κάποιοι είναι περήφανοι που ζουν εδώ και το θεωρούν προνομιούχο προάστιο. Εγώ πάλι ντρέπομαι. Και για την γειτονία μου και για αυτούς που ονομάζουν τους εαυτούς τους «ανθρώπους».

Μεταφέρετε παρακαλώ το μήνυμα αυτό. Να το διαβάσουν οι γονείς με την ελπίδα ότι αύριο δεν θα δώσουν ξανά του γιού τους το αεροβόλο να παίξει! Ούτε πουλιά, ούτε γάτους, ούτε σκύλους, μα ούτε και τις ψυχές μας.

Έλια Πέτρου

Λεμεσός