Κυνηγώντας την ουρά

Πάσχουν και οι σκύλοι από ψυχαναγκαστικές συμπεριφορές

Σκύλος που κυνηγά την ουρά του

 Η «παιχνιδιάρικη» συμπεριφορά του κυνηγητού της ουράς μπορεί να είναι στην πραγματικότητα σύμπτωμα ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής, προειδοποιούν οι ερευνητές.

Συμπτώματα ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής (ΙΨΔ) παρουσιάζουν τα σκυλιά που κυνηγούν συχνά την ουρά τους, σύμφωνα με μία νέα έρευνα. Οι επιστήμονες πιστεύουν, επίσης, ότι είναι ένα σύμπτωμα κακής διατροφής και ψυχικής υγείας, αλλά αποκαλύπτει και άλλα στοιχεία του χαρακτήρα του σκύλου όπως η ατολμία και ο φόβος των δυνατών θορύβων.

Οι στερεοτυπικές συμπεριφορές στα ζώα δεν έχουν μελετηθεί εκτενώς, παρόλο που διαφορετικά είδη ΙΨΔ έχουν παρατηρηθεί σε διάφορα είδη, συμπεριλαμβανομένων των σκύλων. 

Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Ελσίνκι ρώτησαν περίπου 400 ιδιοκτήτες ζώων για τη συμπεριφορά των κατοικίδιων ζώων τους. Κατέληξαν ότι ο γρήγορος χωρισμός ενός σκύλου από τη μητέρα προκαλεί μερικά από αυτά τα συμπτώματα.

Ένας σκύλος μπορεί ταυτόχρονα να κυνηγά φώτα ή σκιές, να δαγκώνει ή να γλείφει τον εαυτό του, και συγκεκριμένα τα πλευρά του, να βηματίζει «καταναγκαστικά», ή να κυνηγά την ουρά του. Διαφορετικοί περιβαλλοντικοί και γενετικοί παράγοντες έχουν προταθεί ότι προδιαθέτουν για ψυχαναγκαστική συμπεριφορά.

Επικίνδυνες εμμονές

Το ψυχαναγκαστικό κυνηγητό της ουράς εμφανίζεται σε διάφορες ράτσες σκύλων, αλλά παγκοσμίως είναι πιο κοινό σε ράτσες όπως τα Bull Terrier και τα German Shepherds. Μάλιστα, μία προηγούμενη μελέτη προτείνει ότι το γεγονός ότι οι γάτες συνεχώς «ικετεύουν» με ναζάκια για φαγητό θα μπορούσε να αποτελεί μια «μη φυσιολογική εμμονή» με το φαγητό, χαρακτηριστικό της ψυχαναγκαστικής διαταραχής.

Ο σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να περιγράψει τα χαρακτηριστικά του κυνηγητού της ουράς στα σκυλιά, να εντοπίσει πιθανούς περιβαλλοντικούς παράγοντες που συμβάλλουν στο φαινόμενο και να εξετάσει εάν μία γενετική περιοχή που ανακαλύφθηκε προηγουμένως ότι σχετίζεται με την καταναγκαστική συμπεριφορά σχετίζεται επίσης με το κυνηγητό της ουράς.

Σχεδόν 400 σκυλιά στη Φινλανδία συμμετείχαν σε αυτή τη μελέτη, συμπεριλαμβανομένων Bull Terriers, Miniature Bull Terriers, German Shepherds και Staffordshire Bull Terriers. Η μελέτη περιελάμβανε σκυλιά που κυνηγούσαν τις ουρές τους για αρκετές ώρες καθημερινά, σκυλιά που κυνηγούσαν τις ουρές τους μερικές φορές τον μήνα, και σκυλιά που ποτέ δεν παρατηρήθηκαν να κυνηγούν τις ουρές τους. Δείγματα αίματος ελήφθησαν από τα σκυλιά και οι ιδιοκτήτες τους συμπλήρωσαν ένα ερωτηματολόγιο για τη στερεοτυπική συμπεριφορά των σκυλιών τους. Το ερωτηματολόγιο περιλάμβανε ερωτήσεις σχετικά με τις διαφορετικές συμπεριφορές, καθώς και πτυχές της ζωής των σκύλων όταν ήταν ακόμη κουταβάκια και τη ρουτίνα της καθημερινής ζωής του σκύλου.

Εκτός από αυτό οι ιδιοκτήτες σκύλων εκτίμησαν την προσωπικότητα των σκύλων με βάση τις ερωτήσεις του ερωτηματολογίου.Για τα περισσότερα σκυλιά, το κυνήγι της ουράς είχε αρχίσει από την ηλικία των τριών έως έξι μηνών, δηλαδή πριν ωριμάσουν σεξουαλικά. Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα ευρήματα της παρούσας μελέτης είναι η σύνδεση της συμπεριφοράς με τις βιταμίνες και ανόργανες ουσίες. Όπως φάνηκε, τα σκυλιά που έλαβαν συμπληρώματα διατροφής κυνηγούσαν τις ουρές τους λιγότερο.

ΠΗΓΗ: DAILY MAIL