Ο βελονισμός στην υπηρεσία των ζώων συντροφιάς

Το Ρέικι, στο οποίο αναφερθήκαμε πριν λίγες μέρες, δεν είναι η μόνη εναλλακτική θεραπευτική μέθοδος που άρχισε να εφαρμόζεται σε σκύλους. Ο βελονισμός επεκτείνει και αυτός τον τομέα εφαρμογής του για να καλύψει τα αγαπημένα μας τετράποδα. Πάρτε για παράδειγμα τον Τάισον, μπουλ τέριερ. Γεννήθηκε με μετατοπισμένο γοφό και, όταν έγινε τεσσάρων χρόνων, παρουσίασε αρθρίτιδα στους αγκώνες. Η κατάστασή του συνεχώς χειροτέρευε, σε σημείο που να μην μπορεί να περπατήσει.


 

Τάισον και Άλις ευτυχισμένοι μαζί

Ο κτηνίατρος υπέδειξε στην Άλις, την κυρία του, να επισκεφθεί έναν φυσιοθεραπευτή. Όταν και αυτός απέτυχε, της εισηγήθηκε, σαν ύστατη λύση, το νοσοκομείο για ζώα Κυανούς Σταυρός στο Λονδίνο. Η Άλις επισκέφθηκε πράγματι το νοσοκομείο. Ο ειδικός ψαχούλεψε το σώμα του Τάισον προσπαθώντας να εντοπίσει περιοχές δυσκαμψίας και ρώτησε να μάθει την ακριβή στάση του σώματος, όταν αυτό γινόταν υπερβολικά δύσκαμπτο.

Μετά ο ειδικός κτηνίατρος έβαλε μία σειρά από λεπτές μακριές βελόνες κατά μήκος του κορμιού του Τάισον, από το σβέρκο, στη ράχη και τα πόδια. Ο σκύλος έδειξε κάπως ανήσυχος, αλλά δεν φαινόταν να υποφέρει.

Η διαδικασία αυτή επαναλήφθηκε μια φορά τη βδομάδα για έναν μήνα, μετά μία φορά κάθε δεκαπέντε μέρες και τώρα μόνο μια φορά τον μήνα. «Μέσα σε δυο βδομάδες υπήρξε αξιόλογη πρόοδος», δήλωσε η Άλις. «Μπορούσε να τρέξει χωρίς να δίνει την εντύπωση ότι πονούσε, και δεν χρειαζόταν πλέον να τον μεταφέρω στα χέρια.»

Ο κτηνίατρος που εφάρμοσε τη θεραπεία με βελονισμό είπε: «Δοκίμασα τον βελονισμό για πρώτη φορά στη δική μου ράχη και είχα καλά αποτελέσματα. Αυτό με ενεθάρρυνε να συνεχίσω και παρακολούθησα ειδικά μαθήματα σε κλινική στη Γλασκώβη. Τα αποτελέσματα μπορούν να είναι θεαματικά. Μια φορά είχα έναν γάτο που είχε εμπλακεί σε τροχαίο δυστύχημα. Μετά από μία μόνο θεραπεία, μπορούσε να πηδά φράκτες.»