Την έχουν κακομάθει. Πάνω απ’ όλα ανησυχώ για το μωρό!

Πρόβλημα: Καλησπέρα! Έχω μια ημίαιμη σκυλίτσα δυόμισι ετών και αντιμετωπίζω κάποια προβλήματα μαζί της που προκληθήκαν πρόσφατα. Λόγω της εγκυμοσύνης μου αναγκαστήκαμε να μετακομίσουμε στα πεθερικά μου. Δεν αντιμετώπιζα κανένα πρόβλημα με το σκυλί πριν έρθουμε, το τονίζω αυτό. 

Της φέρονται σαν να είναι μωρό.  Την ταΐζουν στο χέρι, όλη μέρα ασχολούνται μαζί της, αν την μαλώσω για κάτι εκείνοι τη χαϊδεύουν κτλ. Την έχουν κακομάθει. Πάνω απ’ όλα ανησυχώ για το μωρό γιατί, μόλις γεννήσω, θα ζηλέψει και θα κάνει κάτι κακό, είμαι σίγουρη, γιατί ξέρω τον χαρακτήρα της και είναι ζηλιάρα και πολλές φορές ζητεί εκδίκηση. 

Ήδη έχει αγριέψει για πράγματα που παλιά ούτε που θα έδινε σημασία. Της δίνουν συνέχεια κρέας με αποτέλεσμα να μην τρώει το φαγητό της για μέρες μέχρι να φάει πάλι κρέας. Νομίζω πως πλέον έχει μπερδευτεί και δεν μπορεί να καταλάβει ποιος είναι το αφεντικό. Τους έχω μιλήσει άπειρες φορές και δεν καταλαβαίνουν. Νομίζουν ότι δεν κάνω καλό στο σκυλί όταν αρνούμαι να της δώσουν κάτι. Τη λυπούνται και της δίνουν κρυφά από εμένα. Υπάρχει κάποιος τρόπος να κάνω το σκυλί όπως πριν χωρίς όμως να αναμειχτούν τα πεθερικά μου; Γιατί όπως είπα τη λυπούνται και δεν με ακούνε... Ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σας..

Απάντηση: Επειδή το θέμα είναι πολύ λεπτό λόγω της επικείμενης άφιξης του μωρού σας, θα είμαι ωμά ειλικρινής μαζί σας. Για να διορθωθεί η κατάσταση θα πρέπει, πρώτον, όλοι να συμπεριφέρεστε στον σκύλο με τον ίδιο τρόπο και να σέβεστε όλοι τους ίδιους κανόνες συμβίωσης και, δεύτερο, να γίνει ξεκάθαρο στον σκύλο ότι εσείς οι άνθρωποι είστε οι αρχηγοί της οικογένειας και ότι ο σκύλος δεν μπορεί να κάνει ό,τι θέλει.

Με άλλα λόγια θα πρέπει να επανέλθει το παλαιότερο καθεστώς και τα πεθερικά σας να προσαρμοστούν ανάλογα. Με το να παραχαϊδεύουμε το σκυλάκι μας, να κάνουμε τα θελήματά του δεν το κάνουμε πιο ευτυχισμένο. Αντίθετα, δημιουργούμε μια σύγχυση μέσα του και, το χειρότερο, υπάρχει πιθανότητα να γίνει επιθετικό.  Μπορεί να του δημιουργηθεί η εντύπωση ότι  όλα του επιτρέπονται και να αποφασίσει να μην δέχεται επιπλήξεις ή εντολές από τους ανθρώπους της οικογένειας.

Ο σκύλος δεν είναι μωρό, είναι σκύλος. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να τον αγαπούμε και να δείχνουμε την αγάπη μας. Σημαίνει ότι η αγάπη, όπως και στην περίπτωση των παιδιών μας, πρέπει να συμβαδίζει με σωστή ανατροφή. Για το μωρό σας εσείς αποφασίζετε ποια τροφή είναι η κατάλληλη, πόσο και πότε θα φάει. Το ίδιο πρέπει να γίνεται με τον σκύλο. Αν δεν φάει το φαγητό του, απομακρύνετε την κούπα και δοκιμάστε την επόμενη φορά και τη μεθεπόμενη, ώσπου να πεισθεί ότι δεν υπάρχει άλλη επιλογή και θα το φάει.

Αν δεν γίνουν αυτά, που και εσείς αισθάνεστε ότι πρέπει να γίνουν, είναι πιθανόν ο σκύλος να ζηλέψει. Από τη στιγμή που τώρα κάνει ό,τι θέλει, που έχει τη συνεχή και αμέριστη αγάπη των ανθρώπων του σπιτιού, θα του κακοφανεί όταν, με την άφιξη του μωρού, κάποιο άλλο μέλος της οικογένειας θα είναι το κέντρο του ενδιαφέροντος.