Μάνα, γιατί μας εγκατέλειψες;

Ερώτηση: Όπως όλος ο κόσμος, έτσι κι εγώ πίστευα ότι οι σκύλες είναι πολύ καλές μητέρες και κάνουν το παν για να προστατέψουν και μεγαλώσουν τα μικρά τους. Αυτό όμως που μου συνέβη με έκανε να διερωτηθώ αν όντως έτσι  έχουν τα πράγματα. Η σκύλα μας, η  Ζώη, είναι τριών χρονών περίπου. Είναι ημίαιμη και μας την χάρισε κάποιος γνωστός μου. Συνήθισε εύκολα κοντά μας. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι εξαφανίζεται σε μια γωνιά,  όταν έρχονται ξένοι στο σπίτι.

Κάποια στιγμή και χωρίς να το πάρουμε καλά-καλά είδηση, η Ζώη έμεινε έγκυος. Όταν ήρθε η ώρα, της βάλαμε στρωσίδια σ’ ένα κουτί στην κουζίνα. Μέχρι το πρωί είχε ήδη γεννήσει οχτώ σκυλάκια. Ήμαστε όλοι ενθουσιασμένοι και τα παιδιά δεν ξεκολλούσαν από κοντά της. Το βράδυ που επέστρεψα σπίτι η γυναίκα μου μού ανήγγειλε τα κακά νέα. Η Ζώη εγκατέλειψε τα μικρά της και απέφευγε όχι μόνο να τα θηλάσει αλλά και να τα πλησιάσει. Δραστηριοποιηθήκαμε όλοι και αναλάβαμε το τάισμα με μπιμπερό. Έτσι μπορέσαμε να σώσουμε τα πέντε από τα οχτώ. Πώς τα εξηγείτε όλα αυτά;

Απάντηση: Κατ’ αρχάς συγχαρητήρια για τη μεγάλη σας προσπάθεια να σώσετε τα σκυλάκια. Πρέπει κάποιος να έχει πολλή θέληση και αγάπη για να ταΐζει οχτώ στόματα κάθε δυο ώρες με μπιμπερό. Συγχαρητήρια επίσης για την επιτυχία σας. Ο θάνατος συνήθως θερίζει όσα κουτάβια δεν τρέφονται από τη μάνα τους. Μου είναι αδύνατο να εξηγήσω με σιγουριά τη συμπεριφορά της Ζώης για δυο λόγους: πρώτο γιατί δεν έχω όλες τις πληροφορίες που θα ήθελα και δεύτερο γιατί υπάρχουν ακόμη πτυχές του ψυχισμού των σκύλων που δεν έχουν πλήρως διερευνηθεί και εξηγηθεί από τον άνθρωπο.

Υπάρχουν όμως κάποιες διαπιστώσεις που θα μπορούσα να κάνω. Οι σκύλες είναι εξαιρετικές μητέρες. Αρκεί να παρακολουθήσετε μια μόνο γέννα για να θαυμάσετε πως η μητέρα, όχι μόνο γεννά, αλλά και καθαρίζει και ζωογονεί τα νεογέννητα. Η περίπτωση της Ζώης είναι η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα. Σε τέτοιες περιπτώσεις, η απόλυτη και απότομη μεταστροφή της μητέρας οφείλεται σε άγχος. Έχοντας υπ’ όψη το γεγονός ότι η Ζώη είναι πολύ ευαίσθητη στην ανθρώπινη παρουσία, η πιθανότερη εξήγηση είναι ότι το ενδιαφέρον που της δείξατε αμέσως μετά τη γέννα την έκανε να αισθανθεί ψυχολογική πίεση, φόβο και άγχος. Ήταν η στιγμή που χρειαζόταν περισσότερο από άλλοτε ηρεμία και απομόνωση....Επομένως αυτό που θα έπρεπε να είχατε κάνει ήταν να μεταφέρετε μητέρα και νεογέννητα σε ένα ήσυχο, ήρεμο και ασφαλισμένο περιβάλλον. Ίσως η ψυχική ηρεμία που θα αισθανόταν η Ζώη, να την έκαναν να αναλάβει τα μητρικά της καθήκοντα. Ίσως, λέω.

Παρ' όλο που αυτό είναι προσωπική σας υπόθεση, διερωτώμαι αν έχετε αποφσίσει να τη στειρώσετε. Πιστέυω ότι θα ήταν μια πολύ καλή ιδέα για πολλούς λόγους.