Ads

Δευτέρα 6 Αυγούστου 2012

Τρώει ό,τι βρει μπροστά της, φοβάμαι μήπως φάει καμιά φόλα



Ερώτηση:Γεια σας,περίπου τρεις μήνες πριν υιοθέτησα τη Σόφη, έναν ημίαιμο σλοβάκικο ιχνηλάτη 8 μηνών τώρα, έχει αποδειχθεί φανταστικό σκυλί για μένα, είναι πολύ υπάκουη και μαθαίνει πάρα πολύ γρήγορα. Το μόνο πράγμα που δεν μπορώ να της μάθω είναι να μην τρώει ό,τι βρει μπροστά της, φοβάμαι μήπως φάει καμιά φόλα. Ήδη πριν 10 μέρες έφαγε κάτι κόκαλα που βρήκε κάτω και έκανε 3 μέρες διάρροια. 


Έχω ρωτήσει όλους τους γνωστούς μου που έχουν σκυλιά, την έχω μαλώσει την ώρα που πήγαινε να φάει κάτι, της έχω αφήσει στον δρόμο μπιφτέκια με πιπέρι (δεν τα ξανά ακούμπησε αλλά με τα υπόλοιπα συνεχίζει), μέχρι που μία μέρα που ήμασταν για τρέξιμο έφαγε ένα νεκρό πουλί και μόλις την έπιασα της έδωσα δυο χαστούκια στον κώλο. Ξέρω πως έτσι το μόνο που θα καταφέρω είναι να φοβάται, άλλα δεν ξέρω τι άλλο να κάνω, τώρα έχω αναγκαστεί να την έχω παντού δεμένη γιατί φοβάμαι. Σας παρακαλώ πέστε μου τι μπορώ να κάνω.

Απάντηση: Το πρόβλημά σας είναι από τα πιο δύσκολα. Για να είμαι ειλικρινής δεν γνωρίζω καμιά θεωρία που να είναι και εφαρμόσιμη και αποτελεσματική στην πράξη. Η δυσκολία έγκειται στο εξής: Από τη μια τα σκυλιά λατρεύουν όλα αυτά που για μας είναι επικίνδυνα και βρομιές όπως νεκρά ζώα, κόκαλα, ανθρώπινες ακαθαρσίες κλπ. Μερικές φορές έχουν τις προτιμήσεις τους, αλλά τα λατρεύουν. Λατρεύουν επίσης να αποκτήσουν τα ίδια βρομερή μυρωδιά γι’ αυτό και κυλιούνται στη βρωμιά. Είναι σαν να βάζουμε εμείς κολόνια. Αυτή δυστυχώς είναι η πραγματικότητα.

Το δεύτερο σκέλος της δυσκολίας αντιμετώπισης της κακής αυτής συνήθειας προέρχεται από τον τρόπο που την αντιμετωπίζουμε. Εάν μαλώσετε τον σκύλο σας μετά που έφαγε τη βρωμιά, δεν θα καταλάβει το λόγο ακριβώς που του θυμώσατε, γιατί, όπως ξέρετε, οι σκύλοι ζουν στο παρόν και συνδέουν την αντίδρασή σας με το παρόν και όχι το παρελθόν, όσο κοντινό και αν είναι. Αν τώρα της θυμώσετε την ώρα που πάει να αρπάξει ένα κόκαλο, τότε θα καταλάβει ότι δεν θέλετε εσείς να τρώει αυτό το συγκεκριμένο κόκαλο. Αν της βάλετε πιπέρι στο μπιφτέκι, θα πάρει το μήνυμα ότι το συγκεκριμένο μπιφτέκι, και ίσως άλλα πολύ παρόμοια, είναι καυτερά και πρέπει να τα αποφεύγει.

Αντιλαμβάνεστε τώρα πόσο δύσκολο είναι να αλλάξετε την κακή συνήθεια, που επιπλέον είναι ριζωμένη σε αρχέγονα ένστικτα. Ας μην ξεχνάμε ότι οι πρώτοι σκύλοι που προσκολλήθηκαν σε ανθρώπινες κοινωνίες, πριν χιλιάδες χρόνια, ζούσαν τρώγοντας απορρίμματα ζώων και ανθρώπων. Αυτό ήταν και το πρώτο τους πλεονέκτημα, γιατί «καθάριζαν» το περιβάλλον. Μετά ήρθε ο σκύλος φύλακας και ο σκύλος κυνηγός.

Υπάρχει η λύση του φίμωτρου. Είναι θέμα δικό σας να την εφαρμόσετε ή όχι. Να έχετε όμως υπόψη σας ότι ο σκύλος θα πρέπει να εκπαιδευτεί να φορά φίμωτρο χωρίς να τον ενοχλεί και να αντιδρά αρνητικά.

Κάτι άλλο που θα ήταν καλό να κάνετε έτσι και αλλιώς είναι να επισκεφθείτε τον κτηνίατρό σας για να διαπιστώσει κατά πόσο η τάση του σκύλου να τρώει βρομιές οφείλεται σε σωματικά αίτια.

Δυστυχώς η λύση που προτείνω είναι να συνεχίσετε αυτό που κάνετε, δηλαδή να την έχετε δεμένη. Λυπούμαι αλλά όπως είπα και στην αρχή δεν γνωρίζω άλλη σίγουρη και ασφαλή λύση. Στον αντίποδα υπάρχει η στάση ενός φίλου που έχει αποδεχτεί την κακή συνήθεια των σκύλων του και που ισχυρίζεται ότι έχουν γερό στομάχι και τίποτα δεν τους πειράζει. Αυτό όμως δεν μπορώ να το πω γιατί υπάρχουν οι φόλες και κανένας δεν μπορεί να σας εγγυηθεί ότι δεν θα υπάρξει κανένα πρόβλημα στο μέλλον.

Για να γίνει ο περίπατος πιο ευχάριστος και σίγουρος, εκπαιδεύστε τη σκυλίτσα σας να υπακούει στο «όχι», ώστε με μια σας λέξη και ένα ελαφρό τράβηγμα του λουριού να σταματήσει, πριν αγγίξει τη βρομιά. 

Ταυτόχρονα ενισχύετε την καλή και υπάκουη συμπεριφορά με ένα καλό λόγο, ένα χάδι ή μια λιχουδιά. Μπορείτε να δώσετε μεγαλύτερη ελευθερία στη σκύλα σας χρησιμοποιώντας οδηγό που μακραίνει και κονταίνει, και ακολουθώντας το δικό της ρυθμό στη βόλτα. Δυστυχώς αυτά μόνο.

2 σχόλια:

  1. http://www.youtube.com/watch?feature=endscreen&v=HnUHkc2nFA4&NR=1 Αποφυγή φόλαs

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Είδα το φιλμάκι, το οποίο είναι ενδιαφέρον. Είναι και αυτό μια άποψη. Συνεχίζω να διατηρώ τις απόψεις μου. Ένα σημείο μόνο να υπογραμμίσω: Το φιλμάκι μιλά για κουτάβια 2-3 μηνών, ενώ ο σκύλος της κυρίας είναι 8 μηνών.

    ΑπάντησηΔιαγραφή