Στη βόλτα, μετά που θα κάνει την ανάγκη του, είναι εκτός ελέγχου

Πρόβλημα: Καταρχάς  συγχαρητήρια για τη συνεχή ενημέρωση που μας προσφέρετε και κυρίως για τις γνώσεις που προσφέρετε.

Εγώ θα ήθελα να ρωτήσω το εξής. Συμβιώνω σε διαμέρισμα εδώ και πέντε μήνες με έναν ημίαιμο ελληνικό ποιμενικό, τον οποίο βρήκα παρατημένο σε ηλικία περίπου σαράντα ημερών.

Οφείλω να ομολογήσω ότι σε αυτούς τους 5 μήνες έχει δείξει τρομερή βελτίωση στη συμπεριφορά του και μέρα με την ημέρα γίνεται όλο και καλύτερος, αν και, απ’ ό,τι έχω καταλάβει, αρκετές φορές προσπαθεί να μας επιβληθεί.



Το θέμα μας δημιουργείται στη βόλτα. Αφού ξεκινήσουμε τη βόλτα, η οποία μπορεί να είναι από 20 λεπτά έως και μία ώρα (τουλάχιστον 2 φορές την ημέρα), από ένα σημείο και μετά και αφού έχει κάνει την ανάγκη του, αρχίζει τα περίεργα, δηλ. πηδάει επάνω μου, δαγκώνει το λουρί του, δαγκώνει τα ρούχα μου, κι ενώ εγώ προσπαθώ να μην του δώσω σημασία και να προχωρήσω, αυτός εκεί, εγώ τον τραβώ απ’ το λουρί μήπως και συνετιστεί και τέλος πάντων η επιστροφή στο σπίτι είναι μαρτύριο. Γιατί άραγε το κάνει αυτό; Μήπως πλέον έχει βαρεθεί;  Έχει κουραστεί, ή μήπως κάνω εγώ κάτι λάθος;

Απάντηση: Ο γενικός προσδιορισμός του προβλήματος είναι εύκολος: υπάρχει ελλιπής έλεγχος του σκύλου στη βόλτα. Πέραν τούτου υποψιάζομαι ότι υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης γενικά όσον αφορά τη αποδοχή σας από τον σκύλο σας ως αρχηγού της οικογένειας. Επίσης μια λεπτομέρεια που μου έκανε εντύπωση είναι ότι, μετά που θα ανακουφιστεί, η συμπεριφορά του χειροτερεύει.

Θα αρχίσω με αυτό το τελευταίο. Αν μετά την ανάγκη του, παίρνετε τον δρόμο της επιστροφής, ο σκύλος, λόγω ελλιπούς ελέγχου, αντιδρά γιατί θέλει να συνεχίσει. Δεν είναι κουρασμένος, απλώς απογοητευμένος που θα τελειώσει σύντομα η βόλτα.  Ένα παιδάκι στη θέση του θα γκρίνιαζε και θα έκλαιε. Το πρόβλημα αυτό θα εκλείψει μόνο με την ύπαρξη καλύτερου ελέγχου του σκύλου σας, όταν δηλαδή ο σκύλος θα γίνει πιο υπάκουος. Σε ένα πρώτο στάδιο, μπορείτε να αλλάξετε λίγο τη συνήθειά σας και να συνεχίζετε ακόμη λίγο τη βόλτα πριν πάρετε τον δρόμο της επιστροφής.

Έρχομαι τώρα στο γενικότερο θέμα της υπακοής και της εκπαίδευσης. Πρώτα να σας πω ότι ο σκύλος σας είναι ακόμη κουτάβι, επομένως υπάρχουν πολλά περιθώρια βελτίωσης της συμπεριφοράς του. Θα ήθελα να σημειώσω επίσης ότι επειδή είναι μεγάλο και δυνατό σκυλί, χρειάζεται ακόμη περισσότερη προσοχή στην αρχή, πριν η κατάσταση ξεφύγει από τον έλεγχό σας.

Για να ενισχύσετε τη θέση σας ως αρχηγού της οικογένειας θα πρέπει να υιοθετήσετε ξεκάθαρους κανόνες συμπεριφοράς, τους οποίους να εφαρμόζετε με συνέπεια. Θα πρέπει να εμπεδωθεί στο μυαλό του ότι εσείς αποφασίζετε και ότι αυτός ακολουθεί. Αυτά σε γενικές γραμμές.

Ειδικά για την ανυπακοή στη βόλτα, θα ήθελα να παρατηρήσω τα εξής:

-Εσείς αποφασίζετε πότε θα τον πάρετε βόλτα και πόσο θα διαρκέσει η βόλτα.

-Χρησιμοποιείτε ένα μάλλον κοντό λουρί για να έχετε καλύτερο έλεγχο και να έχει λιγότερη ελευθερία κινήσεων.

-Η βόλτα από τώρα και στο εξής θα συνδυάζεται με ασκήσεις υπακοής. Με άλλα λόγια, αλλάζετε κατεύθυνση πιο συχνά, σταματάτε και ξεκινάτε πιο συχνά ώστε να καταλάβει ότι εσείς οδηγείτε την κούρσα.

-Να έχετε μαζί σας λιχουδιές και να τον επιβραβεύετε όταν κάνει κάτι προς την ορθή κατεύθυνση, όταν σας κοιτάζει εσάς αντί το χώμα, όταν περπατά δίπλα σας χωρίς να τραβά, όταν σταματά όταν εσείς σταματάτε.

-Όταν είναι ανυπάκουος, εσείς σταματάτε, μένετε ακίνητος μέχρις ότου ηρεμήσει. Σε καμιά περίπτωση δεν αρχίζετε έναν αγώνα σώμα με σώμα, ούτε του φωνάζετε. Υποψιάζομαι ότι με τον τρόπο σας (τράβηγμα του λουριού, θυμός κλπ.) τον εξάπτετε περισσότερο.

-Αρνητική αντίδραση εκ μέρους σας μπορεί να εκδηλωθεί και με απότομο τράβηγμα του λουριού, μόλις εκδηλώσει μιαν ανεπιθύμητη συμπεριφορά. Δηλαδή, αν δείξει να ενδιαφέρεται για κάτι που μυρίστηκε στον δρόμο, τραβάτε το λουρί και συνεχίζετε την πορεία σας.

Καλή επιτυχία!