Ερώτηση: Είμαι
ιδιοκτήτης ενός αρσενικού σκύλου Δαλματίας, έξι μηνών. Το πρόβλημα μαζί του
είναι ότι γαβγίζει συνεχώς. Μόνο όταν είναι χορτάτος σιωπά για λίγο. Τον έχουμε
περιορισμένο σε μια εσωτερική βεράντα του σπιτιού μας, δίπλα στην κουζίνα. Δοκίμασα
διάφορους τρόπους να τον κάνω να σιωπήσει. Μερικές φορές τον μαλώνω, τώρα
τελευταία του ρίχνω παγωμένο νερό. Σιωπά για λίγο, αλλά μετά τα ίδια και
χειρότερα. Τι να σας πω; Έχουν ταράξει τα νεύρα μου.
Ήταν σκυλιά με γερή κράση και ανεξάρτητο χαρακτήρα. Έναν απόγονο αυτών των ανυπότακτων και όλο ζωντάνια σκυλιών περιορίσατε στη βεράντα σας. Καθόλου παράξενο που γαβγίζει με τρόπο ενοχλητικό και εκνευριστικό. Η προσωπικότητα του σκυλιού σας και ο εγκλεισμός του στη βεράντα εξηγούν εν μέρει την προβληματική συμπεριφορά του. Δυστυχώς όμως ο τρόπος που του συμπεριφέρεστε χειροτερεύει, αντί να λύσει το πρόβλημα.
Απάντηση: Τα πραγματικά σκυλιά της Δαλματίας δεν έχουν καμιά
σχέση με τα 101 σκυλιά του Ντίσνεϊ. Τα πραγματικά σκυλιά της Δαλματίας
ακολουθούσαν τα καραβάνια των εμπόρων και των γύφτων.
Ήταν σκυλιά με γερή κράση και ανεξάρτητο χαρακτήρα. Έναν απόγονο αυτών των ανυπότακτων και όλο ζωντάνια σκυλιών περιορίσατε στη βεράντα σας. Καθόλου παράξενο που γαβγίζει με τρόπο ενοχλητικό και εκνευριστικό. Η προσωπικότητα του σκυλιού σας και ο εγκλεισμός του στη βεράντα εξηγούν εν μέρει την προβληματική συμπεριφορά του. Δυστυχώς όμως ο τρόπος που του συμπεριφέρεστε χειροτερεύει, αντί να λύσει το πρόβλημα.
Όταν τον περιορίσατε στη βεράντα, τον έπιασε απελπισία και
πλήξη. Η μόνη περίπτωση που κάτι συνέβαινε στη ζωή του ήταν όταν άνοιγε η πόρτα
της κουζίνας και έβλεπε ανθρώπους. Η ανία του έφευγε εντελώς όταν αυτοί οι
άνθρωποι, δηλαδή εσείς, του δίνατε φαγητό ή τον μαλώνατε. Στη ζωή του υπήρχαν
δύο σημαντικά πράγματα. Η πόρτα της κουζίνας και το γάβγισμα. Τα δύο συνδέθηκαν
στο μυαλό του, γιατί αργά ή γρήγορα το γάβγισμα διαδεχόταν το άνοιγμα της
πόρτας της κουζίνας και κάποιος άνθρωπος τον τάιζε ή τον μάλωνε ή του έριχνε
νερό. Κάτω από τέτοιες συνθήκες το γάβγισμα γινόταν όλο και πιο έντονο, διαρκούσε
όλο και περισσότερο. Αργά ή γρήγορα η πόρτα της κουζίνας θα άνοιγε.
Ας δούμε τώρα τι κάνουμε και τι δεν κάνουμε για να
σταματήσει το γάβγισμα. Πρώτα απ’ όλα το σκυλάκι σας έχει ανάγκη από άσκηση,
παιγνίδι, αγάπη και συντροφιά. Αφήστε το να κυκλοφορεί ελεύθερο στην πίσω αυλή,
αντί να το έχετε περιορισμένο στη βεράντα. Προσπαθήστε να παίζετε περισσότερο
μαζί του και να το βγάζετε πιο συχνά περίπατο. Βρέστε παιγνίδια που του αρέσουν
και αφήνετέ τα στην αυλή να παίζει όταν εσείς απουσιάζετε. Μην το μαλώνετε και
μην του ρίχνετε παγωμένο ή ζεστό νερό. Αν θέλετε ο σκύλος σας να σταματήσει το
γάβγισμα, απλώς αγνοήστε τον όταν γαβγίζει. Ούτε απειλές ούτε λιχουδιές για να
τον καλοπιάσετε. Τέλος, μην ξεχνάτε να του λέτε μια καλή κουβέντα, να του
δίνετε ένα χάδι ή μια λιχουδιά κάθε φορά που είναι ήσυχος, που δεν γαβγίζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου