Η ανία εκτρέφει την επιθετικότητα του γάτου

Πρόβλημα: Μόλις ανοίξω την πόρτα του διαμερίσματος, το απόγευμα που επιστρέφω από τη δουλειά, ο γάτος μου πετάγεται πάνω μου με επιθετικές διαθέσεις και τα νύχια σε στάση μάχης. Γιατί το κάνει αυτό και τι μπορώ να κάνω για να σταματήσει;

Απάντηση: Προσπαθήστε να παρατηρήσετε τη στάση του σώματος και την έκφραση του γάτου σας όταν επιστρέφετε από τη δουλειά. Θα δείτε τότε τις κόρες των ματιών να διαστέλλονται, τα αυτιά να διπλώνονται προς τα πίσω και ολόκληρος να κουνιέται. Αυτά όλα είναι καθαρά σήματα ότι το ένστικτο του κυνηγού έχει ζωντανέψει μέσα του. Εσείς, έστω και για μια στιγμή, γίνεστε η λεία του. Ρωτάτε "γιατί". Η απάντηση μπορεί να συνοψιστεί σε μια μόνο λέξη, ανία. Και το αντίδοτο είναι επομένως ένα: δώστε στο γάτο σας την ευκαιρία να κάνει κάτι που τον ενδιαφέρει κατά τη διάρκεια της απουσίας τους. Κάτι ώστε να μην αισθάνεται ανία, αλλά και να εξωτερικεύει τα κυνηγετικά του ένστικτα.

Ρίξετε στο πάτωμα φτερά, φελλούς μπουκάλας κρασιού, παιγνίδια, μπαλίτσες από χαρτί, οτιδήποτε μπορεί να τον εξιτάρει και να τον κάνει να τα σπρώχνει εδώ κι εκεί και να τα κυνηγά.  Μπορείτε ακόμη να κρύψετε κόκκους τροφής ώστε να του δώσετε κίνητρο να κάνει κάτι, να ψάξει, να κυνηγήσει.

 Ένα μικρό ενυδρείο, καλά στερεωμένο και ασφαλισμένο θα τον κρατήσει για ώρες απορροφημένο στο θέαμα με τα ψαράκια, που τόσο θα ήθελα να αρπάξει. Ακόμη κάτι που μπορεί να έχει ουσιαστικά αποτελέσματα, είναι η δυνατότητα να έχει θέα του έξω κόσμου. Ένα παράθυρο , μια πόρτα, κάτι που να είναι προσβάσιμο και από το οποίο να βλέπει έξω τον κόσμο. Όσο βαρετή και να είναι η θέα, είναι απείρως πιο ενδιαφέρουσα από την μονοτονία του διαμερίσματος.

Σε τελευταία ανάλυση, η λύση εξαρτάται από σας. Γνωρίζετε καλύτερο από τους άλλους το γάτο σας και μπορείτε να διαπιστώσετε τί τον ελκύει και τί τον αφήνει αδιάφορο. Καλή επιτυχία!