Αφοσιωμένο σκυλί ακολούθησε τα ίχνη του κυρίου του μέχρι το νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν

Ο Ζάντερ πήγαινε συχνά βόλτα με τον κύριό του

Αφοσιωμένο σκυλί ακολούθησε τα ίχνη του κυρίου του μέχρι το νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν, περισσότερο από τρία χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι τους. Ποτέ προηγουμένως δεν είχε πάει στο μέρος εκείνο. Η μόνη εξήγηση είναι ότι τον οδήγησε η όσφρησή του και η μεγάλη του επιθυμία να ξαναδεί τον άνθρωπό του.

Το σκυλί, ένα χάσκι ονόματι Ζάντερ, είχε υιοθετηθεί από ένα καταφύγιο πέντε χρόνια προηγουμένως. Με τον κύριό του είχαν πολύ στενές σχέσεις και έκαναν συχνά περιπάτους.

Ο κύριος Ντόλαν

«Δεν έχουμε παιδιά», είπε ο κύριος Ντόλαν, ο άνθρωπός του σκύλου. «Έχουμε τρία σκυλιά που, μαζί με τη σύζυγό μου, είναι όλη η οικογένειά μου».  Όταν κάποια στιγμή ο Ντόλαν χρειάστηκε να περάσει λίγες μέρες σε νοσοκομείο για κάποιο δερματικό πρόβλημα που είχε, ο σκύλος έγινε ανήσυχος και μετά έπαθε κατάθλιψη.

Μέχρι που μια μέρα το έσκασε από το σπίτι και κατέληξε στο νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν ο Ντόλαν. Για να φτάσει μέχρις εκεί, διέσχισε πολυσύχναστες περιοχές και διασταύρωσε κεντρικές λεωφόρους.

Το νοσοκομείο όπου ο κύριος Ντόλαν νοσηλευόταν

Ένας υπάλληλος του νοσοκομείου τον βρήκε στο προαύλιο του νοσοκομείου και τον επέστρεψε στο σπίτι του. Ο Ζάντερ όμως δεν τα έβαλε κάτω και δοκίμασε και δεύτερη φορά να επισκεφθεί το κύριό του. Αυτή τη φορά ανακόπηκε πιο νωρίς από κάποιο άγνωστο ο οποίος τον παρέδωσε στην αστυνομία.

Το ζεύγος Ντόλαν δεν έχει καμιά αμφιβολία ότι ο Ζάντερ υπέφερε πολύ εξ αιτίας του χωρισμού από τον κύριό του και ότι ήθελε πάση θυσία να τον συναντήσει. Ο Ντόλαν δεν παύει να εκφράζει τον θαυμασμό του για τον σκύλο του και να επαινεί την πίστη και αφοσίωσή του. «Του έλειψα τόσο πολύ που πήρε τους δρόμους να με συναντήσει. Αυτό είναι κάτι που δεν θα ξεχάσω ποτέ», δήλωσε. «Πώς μπόρεσε να με ανακαλύψει, μόνο ένας Θεός ξέρει».