10 μορφές επιθετικότητας του σκύλου

Αν ο σκύλος σας εκδηλώνει επιθετικές διαθέσεις, θα πρέπει πρώτα να διαβάσετε τη γλώσσα του σώματός του για να εξακριβώσετε το είδος της συγκεκριμένης επιθετικής συμπεριφοράς. Υπάρχουν πολλά είδη επιθετικότητας και πολλοί τρόποι αντιμετώπισης. Υπάρχει φυσικά και η περίπτωση του σκύλου που γίνεται επιθετικός για διαφορετικούς λόγους κάθε φορά. Επομένως δεν πρέπει να απλοποιούμε τα πράγματα. 

Οι περισσότερες μορφές επιθετικότητας έχουν έναν κοινό παρονομαστή, τον φόβο. Ο σκύλος φοβάται ότι θα του κάνουν κακό, θα του πάρουν το φαγητό ή αισθάνεται εγκλωβισμένος και ότι δεν μπορεί να ξεφύγει. Θέλει να αμυνθεί για να σωθεί και αντιδρά με την επιθετική συμπεριφορά. Αυτή η αντίδραση εκτρέφεται και από τη δική μας συμπεριφορά. Ο σκύλος φοβάται και γαυγίζει και εμείς απομακρυνόμαστε , φεύγουμε και μαζί μας φεύγει και η απειλή. Το μήνυμα που παίρνει ο σκύλος είναι ότι η επιθετική συμπεριφορά, όπως το γαύγισμα, σώζει.

Υπάρχουν πολλά είδη επιθετικότητας και υπάρχουν φυσικά πολλές διαβαθμίσεις για το κάθε είδος. Θα περιγράψουμε εδώ σε συντομία τις 10 πιο συνηθισμένες μορφές επιθετικότητας. 

1. Φύλαξη των κεκτημένων: Ο σκύλος κάνει ό,τι θα έκανε και ο άνθρωπος, προστατεύει τα αγαθά του όπως είναι το φαγητό και τα παιγνίδια και διώχνει μακριά τον επίδοξο ή υποτιθέμενο κλέφτη.

2. Αντίδραση στον περιορισμό: Αρκετοί σκύλοι που παίζουν χαρούμενοι με άλλους σκύλους όταν είναι ελεύθεροι, μπορεί να γίνουν επιθετικοί όταν είναι δεμένοι και περιορισμένοι. Επίσης σκύλοι κοινωνικοί και ζωηροί μπορεί να αντιδράσουν αρνητικά όταν τους εμποδίζουμε να εκδηλώσουν τη φιλία ή την περιέργεια να εξερευνήσουν ή να γνωριστούν με κάποιον άλλο σκύλο.

3. Επιθετικότητα μεταξύ σκύλων: Αυτό οφείλεται κυρίως σε ελλιπή κοινωνικοποίηση, τραυματικές εμπειρίες από τον άνθρωπό τους (τιμωρία σε περίπτωση που υπήρχαν και άλλοι σκύλοι παρόντες) είτε από άλλους σκύλους (δέχτηκαν προηγουμένως επίθεση από άλλους σκύλους).

4. Ανακατευθυνόμενη επιθετικότητα: Αυτό συμβαίνει όταν ο σκύλος σας δείχνει επιθετικές διαθέσεις προς κάτι άλλο και, επειδή δεν μπορεί να το κάνει, επιτίθεται εναντίον του πιο κοντινού του ανθρώπου ή ζώου. Κλασικό παράδειγμα είναι όταν προσπαθείτε να χωρίσετε δυο σκύλους που τσακώνονται και αυτός που εσείς συγκρατείτε σας δαγκώνει γιατί απλούστατα μπορεί να σας φτάσει.

5. Επιθετικότητα για να προστατέψει την περιοχή του: Αυτό έχει σχέση και με την προστασία των κεκτημένων, γιατί η περιοχή του περιλαμβάνει τα πράγματα και τους ανθρώπους που θεωρεί δικά του. Έχει όμως σχέση και με την επιθυμία του να αποδράσει, να βγει έξω από την περιοχή του και να είναι πιο κοντά σε ζώα ή πράγματα που ελκύουν το ενδιαφέρον του.

6. Μητρική επιθετικότητα: Είναι αυτονόητη και τη συναντούμε σε όλα τα ζώα. Η απάντηση σε αυτό είναι, με τη συμπεριφορά μας, να κάνουμε τη μητέρα να αισθανθεί ασφαλής.

7. Επιθετικότητα που προκαλείται από πόνο: Και ένα ήρεμο σκυλάκι μπορεί να εξαγριωθεί και να δαγκώσει, αν αισθανθεί δυνατό και ξαφνικό πόνο.

8. Επιθετικότητα από φόβο: Κατά τη γνώμη μου είναι η πιο συνηθισμένη μορφή επιθετικότητας. Επιπλέον, όπως είπαμε,  το συναίσθημα του φόβου είναι παρόν και σε άλλες μορφές επιθετικότητας. Ο σκύλος φοβάται και αυτοαμύνεται. Το φοβισμένο σκυλάκι που προσπαθείτε να πιάσετε αισθάνεται όχι απλώς φόβο, αλλά ότι ήρθε το τέλος του και, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να σωθεί, σας δαγκώνει. 

9. Επιθετικότητα του αρπακτικού: Κατευθύνεται εναντίον μικρών ή μεγάλων ζώων τα οποία ο σκύλος βλέπει ως λεία. Κατ’ επέκταση μπορεί να εκδηλωθεί σε αντικείμενα που κινούνται, ποδήλατα ή αυτοκίνητα, ανθρώπους που τρέχουν ή τηλεκατευθυνόμενα παιγνίδια.

10. Επιθετικότητα λόγω προβλημάτων υγείας: Εκτός από τον δυνατό πόνο, την επιθετικότητα μπορεί να προκαλέσει και η δυσλειτουργία ορισμένων οργάνων του σώματος όπως ο θυρεοειδής ή η ύπαρξη άλλων προβλημάτων υγείας. Μια επίσκεψη στον κτηνίατρο θα σας διαφωτίσει επί του θέματος.