Ένα από τα δυο χάσκι με τα αγκάθια του ακανθόχοιρου στο στόμα |
Η οικογένεια Μίσκα, μετά από εφτά ώρες ταξίδι, έφτασε
επιτέλους στο εξοχικό της στην Πενσιλβάνια. Ήταν μεγάλη η έκπληξή τους, όταν
στην αυλή του σπιτιού τους βρήκαν δυο σκυλιά χάσκι.
«Υπήρχαν αγκάθια παντού στο πρόσωπο» δήλωσε αργότερα ο
κύριος Μίσκα. «Ευτυχώς τα μάτια ήταν ανέπαφα, αλλά ο αρσενικός σκύλος είχε
αγκάθια, εκτός από το πρόσωπο, και στη γλώσσα. Οι ακανθόχοιροι δεν εκτοξεύουν τα
αγκάθια τους όπως μερικοί πιστεύουν. Απλώς αυτά είναι σκληρά και μυτερά και
απελευθερώνονται εύκολα με την επαφή μαζί τους».
Τα σκυλιά τούς ήταν άγνωστα και στο περιλαίμιο δεν υπήρχε
καμιά διαφωτιστική πληροφορία. Η πρώτη τους δουλειά ήταν να ρωτήσουν τους γείτονες,
αλλά κανείς δεν είχε ξαναδεί τα σκυλιά. Ήταν φανερό ότι υπέφεραν και ότι έπρεπε
να τα δει κτηνίατρος. Οι ίδιοι δεν είχαν τα μέσα και τις γνώσεις για να
αφαιρέσουν τα αγκάθια. Κάτι που έκανε την κατάσταση πιο δύσκολη ήταν το γεγονός
ότι το μέρος ήταν απομακρυσμένο και η επικοινωνία με κινητό σχεδόν αδύνατη.
Όταν μπόρεσαν να επικοινωνήσουν με τον πλησιέστερο
αστυνομικό σταθμό, η απάντηση που πήραν ήταν ότι κανένας δεν ανέφερε την
απώλεια δυο σκύλων. Η μόνη πληροφορία που μπόρεσαν να πάρουν ήταν το πού
βρισκόταν η πιο κοντινή κτηνιατρική κλινική που διανυχτέρευε. Βρισκόταν σε
απόσταση 110 χιλιομέτρων.
Οι καλοί αυτοί άνθρωποι ξέχασαν την κούρασή τους και τον
σκοπό του ταξιδιού τους και ανέλαβαν μια νέα αποστολή: να βοηθήσουν και να
ανακουφίσουν από τον πόνο δυο σκυλιά, τα οποία δεν ήταν δικά τους και για τα
οποία κανένας άλλος δεν ενδιαφερόταν. Άρχισε να βρέχει και οι δρόμοι ήταν
στενοί και ολισθηροί. Έφτασαν όμως αργά τη νύχτα στην κλινική. Ο κτηνίατρος νάρκωσε
τα δυο σκυλιά και με πολλή προσοχή αφαίρεσε τα εκατό πενήντα τόσα αγκάθια από
το πρόσωπό τους. Έγινε 3:30 το πρωί όταν τέλειωσε τη διαδικασία. Πλήρωσαν τον
λογαριασμό, που ανερχόταν σε 700 δολάρια, και επέστρεψαν στο σπίτι πτώματα από
την κούραση.
Την επομένη το πρωί ο ιδιοκτήτης των χάσκι επικοινώνησε με
την αστυνομία, η οποία του έδωσε όσες πληροφορίες είχε και τον βοήθησε να
εντοπίσει τους ανθρώπους που περιποιήθηκαν τα σκυλιά του.Όταν συνάντησε τους καλούς του γείτονες, τους ευχαρίστησε μεν, αλλά τους είπε ότι δεν μπορούσε να πληρώσει τα έξοδα της περίθαλψης των σκυλιών του. «Τότε του είπαμε ότι δεν πειράζει» είπε ο κύριος Μίσκα. «Είμαι έτοιμος να επαναλάβω την ίδια πράξη, αν χρειαστεί».
Σημείωση: Στο
παρελθόν δημοσιεύσαμε ακόμη μία ιστορία με σκύλο θύμα ακανθόχοιρου με τίτλο
«Το όνομά της είναι
Μπέλα, όχι αγκαθωτή»
http://anthroposkaiskylos.blogspot.com/2012/08/blog-post_8.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου