Γαβγίζει και κλαίει όταν μείνει μόνος του. Μερικές φορές μάλιστα λερώνει και το κρεβάτι μου.

Πρόβλημα: Γεια σας. Διαβάζω συνεχώς τα άρθρα που ανεβάζετε στην ιστοσελίδα σας και θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την ενημέρωση που μας προσφέρετε. Έχω ένα μαλτέζ 7,5 μηνών και θελω να ζητήσω τη γνώμη σας για ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε. Είμαι φοιτήτρια και έχω μαθήματα το πρωί και όταν έρχεται η ώρα να φύγω ο μπούμπης αναστατώνεται και ξαπλώνει στην πόρτα για να μην φύγω. Μόλις βγω και κλείσω την πόρτα αρχίζει να κλαίει και γρατζουνίζει συνεχώς την πόρτα, κάνοντας πάρα πολύ θόρυβο. Έχω δοκιμάσει να τον αφήνω μόνο του σταδιακά, π.χ. 10 λεπτά τη μια μέρα, λίγο περισσότερο την άλλη, αλλά δεν σταματάει.

Το πρωί τον βγάζω έξω πέντε λεπτά για την ανάγκη του και μετά δεν του δίνω καθόλου σημασία και σε μισή ώρα φεύγω. Επίσης, έχω δοκιμάσει όταν φεύγω να του αφήνω κάτι για να ασχολείται, όπως τα κόκαλά του, κάποιες άλλες λιχουδιές και όσο ασχολείται με εκείνο δεν κλαίει. Όταν όμως τελειώνει αρχίζει να φωνάζει. Επίσης κλαίει με διαλείμματα. Για παράδειγμα, κλαίει 10 λεπτά συνεχόμενα, σταματάει αρκετά λεπτά και μετά ξανά. Επιπλέον, όταν γυρίσω πολλές φόρες βρίσκω κακά του ή και τσίσα του στο δωμάτιο. Μερικές φορές τα κάνει και πάνω στο κρεβάτι μου. Θα σας ήμουν ευγνώμων αν μπορούσατε να μου απαντήσετε. Ευχαριστώ εκ των προτέρων.

Απάντηση: Θα σας απαντήσω με την ελπίδα ότι θα μπορέσω να σας βοηθήσω να λύσετε το πρόβλημά σας. Όσο για την ευγνωμοσύνη, κρατήστε την για κάτι πιο σημαντικό. 

Δεν έχω καμιά αμφιβολία ότι ο σκύλος σας υποφέρει από το άγχος του αποχωρισμού. Δεν γνωρίζω τι το προκάλεσε, το ευτύχημα όμως είναι που το σκυλάκι σας είναι ακόμη κουτάβι και όταν μεγαλώσει και αποκτήσει μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και ανεξαρτησία, και με τη δική σας βοήθεια, είναι πολύ πιθανόν να το ξεπεράσει.

Έχετε ήδη κάνει όλα όσα θα σας έλεγα να κάνετε και γι’ αυτό η περίπτωσή σας θέλει σκέψη. Προτιμώ να σας πω μερικά πράγματα που από την πείρα μου έχουν μεγάλη σημασία και που συχνά δεν εφαρμόζονται σωστά.

Το πρώτο είναι η στιγμή της αναχώρησης. Μην του δίνετε σημασία την ώρα που φεύγετε από το σπίτι. Μπορείτε ακόμη να τον παραπλανήσετε αλλάζοντας τις λεπτομέρειες της αναχώρησής σας, ώστε να μην το καταλάβει και να αρχίσει να σας εμποδίζει. Σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να δείξετε ότι τον λυπάστε, ούτε να εκφράσετε την αγάπη και τη συμπόνια σας.

Το δεύτερο είναι ότι από τη στιγμή που κλείνετε την πόρτα πίσω σας, δεν γυρίζετε πίσω στο σπίτι ενόσω κλαίει και διαμαρτύρεται. Με τον καιρό θα καταλάβει ότι η διαμαρτυρία δεν οδηγεί πουθενά, δεν έχει κανένα καλό αποτέλεσμα.

Το τρίτο είναι η επιστροφή σας στο σπίτι. Ανοίγετε τον πόρτα, και τον αγνοείτε για λίγο. Αν δείχνει να ενθουσιάζεται, διατηρείτε την ψυχραιμία σας μέχρι που να ηρεμήσει και τότε μόνο εκδηλώνετε την αγάπη σας.

Υπάρχει και ένα τέταρτο: οι τρεις αρχές που ανέφερα πιο πάνω πρέπει να εφαρμοστούν κατά γράμμα και να υπάρχει συνέπεια και συνέχεια. Διαφορετικά θα δημιουργήσετε έναν φαύλο κύκλο.

Το ότι λερώνει το σπίτι είναι και αυτό ένα σύμπτωμα του άγχους του αποχωρισμού. Θα το ξεπεράσει με τον καιρό. Προς το παρόν συνεχίστε να τον βγάζετε έξω για την ανάγκη του και, όταν απουσιάζετε, περιορίστε τον, αν αυτό είναι δυνατόν, μακριά από το υπνοδωμάτιό σας.

Τελειώνοντας θα ήθελα να αναφέρω ακόμη κάτι που θα βοηθούσε. Είναι φυσικό να εκδηλώνετε την αγάπη σας, αλλά προσπαθήστε να μην το κάνετε όταν ο σκύλος σας δείχνει με έντονο τρόπο ότι θα το ήθελε. Κρατήστε την ψυχραιμία σας και χαϊδέψτε τον αργότερα και όταν εσείς αποφασίσετε. Τον φωνάζετε κοντά σας ή πηγαίνετε και τον βρίσκετε και αρχίζετε τις χαρές και τα παιγνίδια. Εσείς φυσικά αποφασίζετε πότε τελειώνουν το παιγνίδι και οι τρυφερότητες. Το μήνυμα που θα περάσετε με αυτή την «άσκηση» είναι ότι δεν εξαρτάται από τον ίδιο και από το κλάμα του το πότε θα σας έχει κοντά του και να απολαμβάνει τα χάδια σας.